Sam ging naar Marmaris!

Hee guys!

Op dit moment ben ik exact een week weer in Nederland, waar het weer na 10 dagen volop in de zon te hebben gezeten deprimerender was dan ooit. Gelukkig kan ik mezelf (en jullie hopelijk ook) opvrolijken met een mooi verslag van mijn geweldige tijd in Marmaris, een dorp aan de zuidwestkust van Turkije. 

Het uitzicht vanaf ons balkon, be jealous!

De mannen

De Turkse man heeft me zo weten te verbazen dat ik dit punt wel als eerste moet aankaarten. Deze zeer aparte mensensoort is extreem opdringerig, heeft een goed oog voor verschillende nationaliteiten en geeft nooit op. Een kleine handleiding over hoe met ze om te gaan lijkt me dan ook geen overbodige luxe. Natuurlijk kunnen niet alle mannen over één kam gescheerd worden, dus heb ik ze ingedeeld in de drie meest voorkomende categorieën: de verkoper, de ober en de stalker.

In Marmaris zijn zowel alle verkopers als obers mannen, niet omdat vrouwen niet mogen werken maar omdat bijna alles in dit toeristische dorpje 24/7 open is en ‘het werk te zwaar is voor een vrouw’, aldus ober Deniz. De verkoper en de ober hebben één ding gemeen: de helft van hun baan bestaat uit het lokken van toeristen. Een restaurant of winkel passeren zonder aangesproken te worden is onmogelijk, en zodra je een gesprek bent begonnen kom je er ook niet meer weg. Verder zijn zowel de ober als winkelier verder redelijk makkelijk in de omgang en vaak bereid om hun producten beneden de kostprijs te verkopen (ja, zelfs in restaurants is het mogelijk om dealtjes te sluiten). Afdingen dus!
Dan is er nog de stalker, die qua opdringerigheid een goed voorbeeld heeft genomen aan de winkelier/ober. De stalker heeft echter niet voor niets deze naam gekregen, want waar je nog kunt ontsnappen aan de vorige twee types is dit bij de stalker onmogelijk. Het gebeurde ons bijna elke dag dat we op straat spontaan achtervolgd werden door een aantal Turken, en wanneer dit je overkomt heb je twee opties: negeren, of vluchten naar de dichtstbijzijnde Nederlandse bar. Spreek ze nooit, maar dan ook nooit zelf aan, want de kans is groot dat ze je blijven achtervolgen tot aan je appartement of hotel. 

Drink deze thee en je doet het drie keer achter elkaar, aldus de theeverkoper in Içmeler.

De toeristen en toeristische activiteiten

Marmaris is een rasechte badplaats, die in de zomer grotendeels bevolkt wordt door Nederlanders, Engelsen en Russen. In Bar Street is er voor elke nationaliteit wel een aparte bar en ook de gewone clubs zijn gericht op toeristen: vaak mogen Turken er niet eens naar binnen. Gezien het type man dat veel voorkomt in Marmaris moet ik eerlijk zeggen dat ik dit geen groot probleem vond.

Over de Nederlanders hoef ik jullie waarschijnlijk niks te vertellen, en Russen ben ik bijna niet tegengekomen (die zaten vooral in hun eigen club CCCP) maar de Engelsen zijn ook wel een geval apart. De meiden zijn vooral sletterig, de jongens hipster en knettergek. Je kan veel over ze zeggen, maar één ding is zeker: als je een groepje Engelsen tegenkomt in de club wordt het hoogstwaarschijnlijk een toffe avond.

Als toerist is er in Marmaris gelukkig wel iets meer te doen dan alleen uitgaan. Bij de vele toeristenbureaus kun je leuke uitstapjes boeken voor een prikkie. Zo zijn wij voor €25,- naar de hammam geweest, konden we voor €15,- de hele dag op jeepsafari en kostte het ons slechts €1,- om de bus te nemen naar een leuke markt in het dorpje Içmeler. Daarnaast kan ik het zeker aanraden om te reizen met een organisatie als Gogo of Beachmasters, want deze bieden vaak ook een aantal leuke feesten/activiteiten aan. Natuurlijk heb je als toerist ook alle tijd om heerlijk te luieren aan het strand. Omdat de stranden in Marmaris niet erg breed en mooi zijn is het een aanrader om naar Nirvana Beach te gaan, een strand tussen Marmaris en Içmeler in. 

Nederlands op z'n Turks.

Het uitgaan

Eigenlijk heb ik hier maar één woord voor: groots. De populairste uitgaansplek in Marmaris is Barstreet, de straat waar alle grote clubs zitten. En wat voor clubs! De meeste zijn in de openlucht omdat je anders kapot gaat van de hitte, en standaard voorzien van danseressen, kleine danspodia en de nodige palmbomen voor een tropische touch. Daarnaast zijn er in Barstreet nog een aantal kleine kroegjes en cafés waar je waterpijp kan roken.

De prijzen zijn helaas net zo groot als de clubs: voor een cola betaal je algauw vier euro en voor een biertje mag je vijf euro dokken. Cocktailprijzen stijgen al snel boven een tientje en naar de wijn heb ik niet eens gekeken. Qua shotjes heb je twee opties: of je koop voor 5 euro drie met water aangelengde drankjes of je betaalt ongeveer hetzelfde bedrag voor een fatsoenlijke tequila of sambuca in de club. Zorg dus voor dat je voldoende geld op zak hebt, want anders zul je de hele avond moeten teren op een flesje water (die zijn dan wel weer 50 cent).

Mijn favoriete plek: de haven.

Het eten

Om de kosten van het uitgaan te compenseren is het eten lekker goedkoop. Als je maar uit de buurt van Barstreet blijft kun je dankzij de vele ‘special offers’ bijna overal wel eten voor een tientje. Vaak bestaat zo’n menu dan uit naanbrood met verschillende tapenades, soep, een hoofdgerecht bestaande uit pizza, pasta of een kipgerecht en als toetje thee, koffie of ijs. In andere woorden: voor een tientje krijg je een superlekker driegangenmenu! Het drinken is hier niet bij inbegrepen, maar als je water drinkt zul je hier weinig extra voor betalen.

Marmaris mag dan wel niet zo bekend zijn als Blanes, Albufeira of Sunny Beach, maar dat maakt het echt geen slechtere bestemming. Juist omdat er niet alleen maar Nederlanders waren en je ook de kans krijgt om iets (al is het niet veel) te zien van de lokale cultuur vond ik het een ontzettend leuke plek om naartoe te gaan. Daarnaast is het weer gegarandeerd goed, in de zomer regent het er vrijwel nooit en is het tussen de dertig en de veertig graden. Als je nog geen vakantieplannen hebt gemaakt zou ik zeggen: boek nu een last minute en vlieg de zon tegemoet nu het nog kan!

Let’s keep the moon awake and do electric boogiloo.

Liefs,

Sam