zaterdag 30 juni 2012

Rosalie neemt jullie mee naar de Verboden Afdeling van haar iTunes-bibliotheek


Keelhaul that filthy landlubber, send him down to the depths below!
Make that bastard walk the plank, with a bottle of rum and a yo-ho-ho!

Dat ik Muse, Kasabian en Kaizers Orchestra luister weten jullie nu wel. Maar zelfs Kaizers is hartstikke mainstream, vergeleken met deze band, die een prominente positie bemachtigd heeft in de Verboden Afdeling van m’n iTunes-bieb. En even voor het beeld: Kaizers is een experimentele rockband die zingt in het Noors.
Een vriendin tipte me over Alestorm, een Schotse folk/metalband, die muziek maakt over, jawel, piraten. En het is niet alleen hartstikke hilarisch (Shipwrecked! Get druk or die!), ze zijn ook nog eens vrij goed. En Schots. Need I say more?

Helaas is Alestorm nog niet héél ver doorgedrongen tot ons muzikale besef, en heb ik zelfs via m’n Spotify Premium geen toegang tot hun albums. Maar gelukkig hebben ze daar Youtube voor uitgevonden. En anders kun je er ook op minder legale wijze je handen op leggen (wat heel goed binnen het sfeertje van de band past – maar dat heb je niet van mij.)

Het instrumentele deel is vooral erg folk-ish met een flinke dosis metalness. De tekst is, zoals gezegd, vrij briljant en het geheel sluit perfect aan bij het piratenthema. Wat het afmaakt is de wat rauwe stem van de frontman, gecombineerd met de Schotse klanken en het gebruik van bepaalde piraat-achtige worden (‘banjacked’ bijvoorbeeld, prachtig woord). Wat ook nog eens leidt tot een uitbreiding van het vocabulaire van de luisteraar. Win-win!

Verder is deze band vooral een gevalletje van "Love it or hate it". Al kan ik me niet voorstellen dat er veel mensen zijn die zich tot die laatste categorie rekenen. Alleen de lycrics al zijn reden genoeg om een van hun albums aan te schaffen. See (of nou, listen) for yourself: 


Hakuna matata! 

vrijdag 29 juni 2012

Anne weet niet wat ze met al die leggings aan moet.

Kennen jullie dat? Zo'n lade waar je al je leggings, panty's en dergelijke in bewaart? Eigenlijk ligt alles door elkaar, er is geen orde in te krijgen en wanneer je alles vouwt en keurig neer legt is het toch binnen no-time weer een chaos. Hoe houd je nu orde tussen al die panty's (die overigens al niet netjes te vouwen zijn) en leggings in je kast, enigsinds gaf ik de hoop op, maar na afgelopen Zondag vier nieuwe paren te hebben gekocht ging ik toch maar weer opzoek, een oplossing moest er toch wel wezen?
Een oplossing, die vond ik ook. Meerder zelfs. Of ik nu zo overtuigd ben van deze methode, ik weet het nu nog zo net niet, maar iets beters lijkt er nog niet te zijn. 


De eerste hits die meteen opduiken zijn het idee om leggings op te hangen aan kleerhangers. Dit is zeker handig wanneer je veel verschillende kleuren bezit, maar het lijkt mij niet echt goed voor de legging zelf. 
Het idee is dat je ze net als een sjaal om de hanger knoopt. Leuk bedacht, maar het lijkt mij best onhandig. 


Een ander idee dat veel voor kwam was het idee om dividers te gebruiken. Opzich lijkt dit mij eigenlijk nog wel het beste idee. Iedere panty/legging/paar sokken krijgt een eigen vakje. Overzichtelijk en gestructureerd, ideaal. 
Nu eerst nog aan een passende divider komen..


Alles per kleur in zakjes doen? Nee. Dit wordt overal heel leuk aangeraden, lijkt me helemaal niks. Natuurlijk mogen jullie het zelf bepalen, maar mij lijkt het niet fijn/lekker/handig werken en ik denk dat je binnen de kortste keren weer terug bij af bent.


Als laatste vond ik nog een idee om ze te bewaren in toilet of keuken rollen. Ook al kun je er op schrijven wat er in de rol zit, dit lijkt mij  al helemaal onpraktisch. Anyway, lijkt het jou wel wat, hier vind je een DIY.


Daarnaast schijnt het te schelen om iets duurdere leggings te kopen. Deze gaan langer mee en besparen uiteindelijk dus. Zelf heb ik hier geen ervaring mee, de meeste van mijn panty's en leggings zijn zo'n 5 euro waard en overleven niet al te lang, voornamelijk panty's overlijden snel.

Tell me, how doen jullie dat?


Stay Beautiful,
x Anne.


- Even if wishing is a waste of time.

donderdag 28 juni 2012

Backstage bij Dailynoted: Annemarieke

Hallo allemaal!

Vorige week woensdag was aan Sharon de eer om ons nieuwe projectje te openen. Elke week zal een van ons, op volgorde, jullie een kijkje achter de schermen laten zien, en vandaag is het mijn beurt!


Als allereerste een foto van "mijn domein". Sinds ik terug ben uit Engeland, heb ik zo'n beetje de Tuinkamer overgenomen. Hier doe ik al mijn projecten, ontbijt en lunch ik, teken, schilder en lees ik, en schrijf ik bovendien mijn artikelen voor Dailynoted. Doordat de kamer zo veel ramen heeft, is er een heerlijk natuurlijk licht, perfect om bij te schilderen. En als het mooi weer is gooi ik de openslaande deuren open naar de tuin, om van het zonnetje te genieten. Als ik ergens tot rust kom, is het hier wel!


Veel meiden hebben net zo'n grote liefde voor schoenen  als voor tassen, hier hoor ik alleen echt niet bij. Al trouw heb ik zo'n drie jaar dezelfde tas, en hier doe ik echt álles mee. Vroeger mijn schooltas, precies groot genoeg om je boeken in te proppen, maar klein genoeg zodat het niet zo'n overdreven opval tas is - nu mijn shop/logeer/sjouw/alles tas. Dit is dan ook wel te zien, want de rits is stuk, de schouderband raakt steeds los, en de randen zijn tot op de draad versleten.. maar toch wil ik geen andere tas.


 Voor mijn nieuwste kunst-projectje ben ik theezakjes aan het sparen. Zoals jullie zien heb ik er al aardig wat, een stuk of 500, maar helaas heb ik er nog lang niet genoeg. Wat ik van plan ben om te maken vergt duizenden theezakjes, dus ik zal nog even door moeten sparen!


Misschien niet een van de meest indrukwekkende boekenkasten, met maar een paar boeken, maar juist die paar zijn genoeg voor mij. De meerderheid van de boeken op mijn plank, eigenlijk bijna allemaal, zijn Harry Potter boeken. Natuurlijk in het Engels, en als je goed kijkt, zie je dat het oranje boek "Harry Potter en de gevangene van Askaban", in het spaans is. (ik moest een boek lezen voor Spaans, dus ja, wat verwacht je dan van een HP-fan?) Maar mijn twee meest bijzondere boeken zijn toch wel de twee grote rode.

"De sprookjes van Andersen" en  "De sprookjes van de gebroeders Grimm". Beiden boeken zijn gedrukt in 1962. Ik heb deze juweeltjes voor, kun je het geloven: 2,50 per stuk gekocht in een kringloopwinkel. De boeken hebben de originele vertaling, en zijn dus ook veel duisterder dan de versies die nu uitgegeven worden. Ook de illustraties zijn net zo betoverend als de sprookjes zelf!


Een ander project waar ik op dit moment mee bezig ben is een muurschildering. Zo'n beetje de dag nadat ik terugkwam uit Engeland, beval mijn moeder mij om de muur in de logeerkamer te bekladden, en deze opdracht kon ik natuurlijk niet afslaan. Hij is nog (lang) niet af, maar het begint al wat te worden. Ik heb er onderhand zo'n 17 uur al aan geverfd, en zal dat waarschijnlijk moeten verdubbelen.


Ja, betrapt. Mijn poes, Miyax, is de schuldige voor alle typfoutjes in mijn artikelen! Deze heerlijke schat gaat altijd net op mijn toetsenbord liggen, als ik een stuk moet schrijven. Als ik de krant lees slaat ze ook nooit de plank mis trouwens. Volgens mij kan ze het gewoon aanvoelen; als ik de linkerpagina aan het lezen ben, gaat ze daar gezellig op liggen, en als ik het dan vervolgens opgeef om om haar heen te lezen, en naar de rechterpagina ga, besluit ze plotseling op te staan en zich op de rechter te nestelen... héél irritant!


Iedereen heeft wel een favoriet T-shirt, vest of spijkerbroek die ze cóntinu aan hebben, en er haast in wonen. Nou, ik heb mijn badjas tot mijn paleis verklaard. Zonder mijn duster kan ik echt niet leven. Het was dan ook een onwijze uitdaging toen het bleek dat hij niet in mijn koffer naar Engeland pastte, en ik hem dus een jaar niet aan kon. Maar nu ik weer thuis ben, kan ik weer heerlijk luieren in mijn 'paleisje'!


Last, but definately not least, mijn niet zo kleine verslaving: Friends! Mijn 'Guilty Pleasure' is toch echt uitgegroeid tot haast een hobby, en moet daar mijn vader voor bedanken/verwijten. Het begon allemaal met het kijken van de show op tv, vervolgens kwam mijn vader aan met de box-set, omdat wij tweetjes er al compleet verslaafd aan waren, maar omdat dat blijkbaar nog niet genoeg was voor meneertje, kocht hij een jaar geleden box-set nummero dos, alleen voor het feit dat daar 'unseen-clips', 'deleted scenes' en andere exteraatjes op staan.. nou pap, je wordt bedankt hoor, zo kom ik natuurlijk nóóit meer van mijn verslaving af!

Always

Lots of Love,
xxx
Annemarieke

woensdag 27 juni 2012

Sharon houdt van de Both of Us video!

Vandaag heb ik een primeur voor jullie! Vannacht is de videoclip van het liedje Both of Us van B.o.B. en Taylor Swift uitgekomen. Huh, een rapper met een countryzangeres? Yes! En een geslaagde combinate, mag ik zeggen. Het liedje Both of Us was al een tijdje (illegaal) te beluisteren, maar nu kunnen we dus over and over genieten van deze geweldige videoclip. Ik vind het echt zo'n videoclip waarbij je iedere keer weer iets anders ziet als je 'm bekijkt!


En ook nog een leuke behind the scenes clip, die een week geleden al uit kwam.



I wish I was strong enough to lift not one but both of us.

Geloof in jezelf,
Sharon.

dinsdag 26 juni 2012

Recensie: Sam leest A Game of Thrones


Game of Thrones is HUGE. De hele wereld lijkt wel te zijn gevallen voor deze geweldige fantasyreeks van George R.R. Martin. Wees niet gevreesd, ik heb tot nu toe enkel A Game of Thrones gelezen, oftewel: het eerste deel. Eigenlijk ben ik ook van mening dat ze de serie A Song of Ice and Fire hadden moeten noemen, zoals de reeks oorspronkelijk getiteld is, maar goed, dat even terzijde. Wat ik probeerde te zeggen is dat jullie niet bang hoeven te zijn voor spoilers, aangezien de meesten allang bij seizoen twee gearriveerd zijn en ik me dus helaas nog moet beperken tot numero uno.
Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik ondertussen een behoorlijke fangirl aan het worden ben, een virus waar ik voorheen nauwelijks mee besmet ben geweest (alleen Harry Potter heeft me ooit zo weten te boeien) maar wat nu in al zijn hevigheid toegeslagen heeft. En dat wil bij mij wel wat zeggen: stiekem hoop ik dat Zweinstein zich in de hemel bevindt. Kortom, ik ben dus behoorlijk bevoordeeld wat betreft mijn mening over A Game of Thrones, maar ik zal mijn best doen er een objectief en samenhangend geheel van te maken zonder teveel referenties naar het goddelijke uiterlijk van Jon Snow (dat we niet kunnen zien in de boeken, maar he, laten we de karakters uit de serie even in ons achterhoofd houden tijdens het lezen).


Allereerst heeft de schrijver gewoonweg godsgruwelijk veel fantasie, iets wat ik enorm kan waarderen. Alles in het boek is tot in het kleinste detail uitgewerkt: van de harnassen tot de beschrijvingen van gezichten tot de landschappen en de kastelen. Er zijn dan ook meerdere kaarten toegevoegd als bijlage, waaronder een plattegrond van King’s Landing. In combinatie met de beelden die je hoofd hebt van de serie heb je het idee alsof je het boek ingezogen wordt. Door de perfecte beschrijvingen kost het je geen enkele moeite om je in te beelden dat je een onzichtbare aanwezige bent in de wereld van A Game of Thrones. De enorme fantasie van de schrijver is ook terug te zien in de verscheidenheid aan huizen en personages: voor ieder huis (inclusief baandermannen) zijn wapentekens en bijbehorende kleuren bedacht en alle belangrijke huizen kennen ook nog een eigen spreuk en hebben een lijst van de leden die tot het huis behoren. Op deze manier schept Martin tegelijkertijd ook orde in de chaos die ontstaat dankzij de vele details. 

'Winter is coming' en de schrikwolf: de spreuk en het wapen van de Starks.



Daarnaast zijn de karakters ook erg goed uitgewerkt. Geen enkel personage is per definitie goed of slecht: alle hoofdpersonen hebben een aantal eigenschappen die ze uniek en menselijk maken. Hierdoor zijn de personages herkenbaar en is het eenvoudig om je in te leven in hun situatie.
Gelukkig is dit alles niet verbonden aan een trage en verwarrende schrijfstijl, waar ik bijvoorbeeld erg veel last van had bij Lord of the Rings. Er wordt weinig gebruik gemaakt van metaforen, symbolisme en andere vormen van figuurlijk taalgebruik. Het verhaal draait om de plottwisten en niet om het taalgebruik: de lezer wordt op geen enkele manier afgeleid van de gebeurtenissen in het boek. Wat ik ook erg fijn vond was het wisselend perspectief, waardoor de verhaallijnen op een overzichtelijke manier door elkaar kunnen lopen. Ook is het leuk om soms een kijkje te krijgen op dezelfde gebeurtenissen vanuit twee verschillende standpunten. 

 
Vreemd genoeg is het verloop van de gebeurtenissen ook meteen het grootste minpunt van het boek. De opbouw van het verhaal is tenenkrommend langzaam: de eerste tweehonderd pagina’s heb je geen idee waar Martin naartoe wil. Het lijkt wel alsof de opbouw bijna tweederde van het boek beslaat en alle actie in één klap daarna volgt, met een climax van Daenerys’ verhaallijn als slot. Ook dit open einde kon ik niet enorm waarderen. Ik hoop dus dat de spanningsopbouw in de volgende delen van de serie beter verdeeld is.

Tot slot nog even een ode aan Jon Snow, mijn favoriete personage, die ik eventjes wil roemen om zijn koppigheid, sexyheid, dapperheid, nederigheid en loyaliteit. En natuurlijk om zijn hotness in de serie, ook al moet ik dat eigenlijk buiten beschouwing laten in een boekrecensie. 


Wat vind jij van Game of Thrones? Een terechte hype of niet?

Let’s keep the moon awake and do electric boogiloo.

Liefs,

Sam

maandag 25 juni 2012

Aviva kan niet wachten tot het vakantie is

Ik. Vermoeid op mijn bed. Met een zwaar ontploffend hoofd. En mijn grote vriend de gitaar, die het allemaal nét iets beter maakt. Zouden jullie het leuk vinden om eens wat muziekjes van mij te horen? Laat het weten in een reactie!
Nog twee weekjes. Nog twee weekjes en ik ben klaar met school. Een mooie zomer lang hoef ik dan niet meer te denken aan toetsen, verslagen en werkstukken. Niet meer urenlang bikkelen voor die ene wiskunde-opdracht (Rosalie, je bent niet de enige; mijn haat voor wiskunde gaat verder dan mijn haat voor Uggs). Wat ik ga doen deze zomer? Check deze toffe inspiratiefoto's, en see for yourself!

 

Twee weekjes naar mijn zus in Israel, naar de zomerfeesten in Nijmegen, naar de Sneekweek, een weekendje Brabant en naar een lading festivals/concerten door heel Nederland. Ik heb er zin in! Wat ga jij doen?

Dare to dream,
Aviva

Bron foto 1: (c) Aviva Bing www.flickr.com/avivaa
Bron overige foto's: www.weheartit.com

zaterdag 23 juni 2012

Rosalie en haar (niet zo heel prettige) relatie met wiskunde


Als ik één vak mocht laten vallen...

Wiskunde en ik hebben het gewoon niet zo met elkaar. Sinds ik het gedumpt heb voor de talen, is het een beetje jaloers en probeert mijn leven op iedere mogelijk manier een stuk lastiger te maken. Ik typ dit verhaal, zondag 17 juni 2012, met mijn wiskundeboek op schoot, tussen de sommetjes door. Omdat ik aankomende maandag (de vijfentwintigste) De Toets Der Toetsen heb. Dat noem ik nog eens planning


Er zijn veel bovenbouwers die precies in hetzelfde schuitje zitten als ik: in de onderbouw haalden ze fluitend een acht of negen, nu moeten ze keihard knokken voor die voldoende. Wat is dat toch met wiskunde? En, ook niet onbelangrijk: waar hebben we het later voor nodig, in naam van alles dat heilig is?
Zoals ik al bekende in mijn “10 dingen die je nog niets wist over Rosalie”, heb ik een rekenmachine nodig in de supermarkt, maar is primitiveren no problemo. Kansberekening is een van mijn nachtmerries, maar ik kan wel allerlei hoeken berekenen … beetje de omgekeerde wereld, ain’t it? Want de hoek die de vriezer maakt met de vleesafdeling komt net iets minder van pas dan hoeveel die 35% korting bij de Appie omgezet is in eurootjes.

Maar waarom, waarom is wiskunde dan zo belangrijk, dat we nu zelfs geen onvoldoende meer mogen halen op ons CE? Waarom wordt het met Nederlands en Engels gezien als een van de meest essentiële vakken van je hele pakket. Waarom is het voor iedereen verplicht?


Ik besloot het eerst maar eens te googelen. Geen succes. Blijkbaar wisten de mensen op fora en nieuwssites ook geen antwoord op deze vraag die menig middelbare scholier bezig houdt. Daarom besloot ik op mijn vader, de grote wiskunde-o-fiel, af te stappen en hem deze vraagstelling voor te leggen.

“Wiskunde helpt je om de werkelijkheid beter de bevatten. Je leert verbanden te leggen en je inzicht te gebruiken. Het is essentieel voor iedere scholier […] en niet te vergeten een prachtig vak, dat een belangrijke rol speelt bij iedere andere wetenschap.”

Aldus mijn vader. Ik moet zeggen dat ik me niet echt gezegend voel met dit ‘prachtvak’ tho’. En ik denk dat velen zich pas echt gezegend zullen voelen met een wiskundeloos profiel. Ik moet  bekennen – voor mij is wiskunde wel belangrijk. Ik, als mislukte bèta en wannabe alfa (ook wel bekend als ‘gamma’ heb ik me laten vertellen) wil later heel graag architect worden. En om dat te worden, moet men bouwkunde studeren. Op de TU. Ruik je ‘m al? Wiskunde tot in de oneindigheid! Maar behalve voor deze technische studies – en hoeveel mensen kiezen daar nou uiteindelijk voor? Ik herinner me een voorlichting over de studie werktuigbouw, en ik was het enige meisje. “Welkom bij werk-tuig-bouw-kunde. Horen jullie hier allemaal? Ja, weten jullie zeker dat dit het goede lokaal is? Allemaal even gecheckt? Oké, dan ga ik nu met mijn presentatie beginnen.” Meisjes, wat zijn dat voor een wezens? – is wiskunde voor velen meer een struikelblok en tijdverspilling dan een toegevoegde waarde voor in de toekomst. Sorry, pa.


Ik zit nu al meer dan een uur te schrijven, terwijl ik eigenlijk wiskunde zou moeten doen op dit moment (oké, ik beken, misschien moet ik dat harige monster meer aandacht geven). Vandaar dat ik u nu ga verlaten en mijn wiskundeboek weer tevoorschijn tover. Eenheidscirkel, brace yourself, ik kom lekker met je klooien en het gaat je pijn doen.

Hakuna matata, en succes met de laatste lootjes.
Niet mijn foto’s

vrijdag 22 juni 2012

Anne doet het weer.

Zeg het maar gerust, 'Anne, het wordt echt eens tijd om met die foto volgeladen posts te kappen.' 
Yes, I'm doing it again. Als jullie het vervelend vinden mag dat zeker gezegd worden! Ik kom gewoon zo veel dingen tegen die ik 'even wil laten zien' of de moeite waard vind. De met tekst beladen artikelen vol met facts en andere leer dingetjes lijken een beetje over te zijn. Ook mij is dit niet ontgaan, maar nu vraag ik me af; wat vinden jullie hier nu van? Want uiteraard is dat ook van waarde.

Voor vandaag ben ik het nog even niet afgeleerd. Ik heb alweer minstens twintig dingen gevonden die ik met jullie wil delen of wil laten zien. Wat dachten jullie van deze toffe schetsen?
L Filipe dos Santos
Irina Vinnik
Joshua Philippe
Allen Sutton
F1X

And I'm doing it again, op dit niveau wordt dit een heel lang artikel (met weinig tekstuele inhoud), er is gewoon zoveel moois te zien.
Wat dachten jullie van dit meesterwerk van Scott Weaver? Hij heeft er 35jaar aan gewerkt en meer dan honderd-duizend tandenstokers voor gebruikt.







Je zou maar zo toegewijd zijn aan je project ... 35 jaar, wat een tijd. Maar het resultaat is zeker gaaf! 
Nu zal ik jullie weer even met rust laten, voor deze week althands. Stiekem hoop ik natuurlijk dat jullie mijn artikelen nogsteeds leuk vinden, maar is dit niet zo, dan mag dat zeker gezegd worden! 

Stay beautiful,
x Anne.

donderdag 21 juni 2012

Annemarieke wil naar de bioscoop.

Hallo lieve lezers,
De examenperiode is voorbij en de zomervakantie komt eraan, dit betekend dat de bioscoop-periode er weer aankomt! Er verschijnen namelijk 3 keer zo veel films in de maanden juni, juli en augustus, dan in de van het jaar. En wát voor films, mijn handen (en ogen) jeuken nu al!


Brave:
Weer zo’n heerlijke Pixar film, die net even anders dan anders is. Een geweldige girlpower film, vol spanning en avontuur, gecombineerd met humor en digitale kunstwerkjes. Brave speelt zich af in Schotland, en de stemmen van de karakters hebben dus ook een prachtig accent wat voor mij een reden is om de film te zien. In plaats van die standaard sprookjes waar de prinses wel de “looks” heeft maar niet de “brains”, gaat het hier juist om de moed van een jonge prinses, die haar eigen lot wil bepalen, maar moet kiezen tussen wat haar familie en het volk wil, en haar eigen feministische ideeën. Een echte “hèhè, eindelijk eens een sprookje waar aan de stereotype prinses een draai wordt gegeven”- film. Morgen, 22 juni verschijnt hij in de bioscoop!



Man in Black 3:
Hier ben ik zelf al heel geweest, en vond hem erg gaaf. Met Will Smith in de hoofdrol kan je er vanuit gaan dat het een leuke film wordt. Net zo spannend als de voorgaande twee films, word er in de 3e film ook nog eens een dosis time-travel in gegooid, wat niet alleen voor grappige momenten zorgt, maar wat je ook aan het denken zet. Als je van Doctor Who houdt, dus zéker een aanrader, maar ook voor de niet-fantasie fans is deze film zeker het zien waard, want zo veel buitenaardse wezens zaten er niet in. Ook de 3D effecten waren erg goed, iets waar ik me normaal al best snel aan irriteer omdat het rommelig gedaan is, en ook de acteurs doen het prima! Als je dus zin hebt in een goede actiefilm, maar ook zin hebt om te lachen, is dit zeker een goede keus. Ik zat zelfs bij een scene met tranen in mijn ogen, omdat het verhaal zelf een emotionele kant heeft. Een erg goede film dus, en zeker aan te raden!

 


The Best Exotic Marigold Hotel:
Zo’n typisch Britse film vol bekende acteurs als: Bill Nighy, Julie Dench, Maggie Smith en veel meer. Qua acteerwerk zal het dus wel goed zitten! Toch heeft de film best al wat kritiek gekregen in de reviews. Het verhaal gaat over een groep Britse gepensioneerde, die een prachtige advertentie zien van het Marigold Hotel in India, en besluiten er heen te gaan. Eenmaal aangekomen blijkt het alleen een stuk minder luxe te zijn. (Lees: kapotte meubelen, spinnenwebben en schimmel). Ondanks de niet zo enthousiaste reviews, lijkt het mij een erg leuke feel-good film, en ik wil er eigenlijk dus ook best graag naar toe. Britse humor is niet voor iedereen, dat is waar, maar alleen al de mooie setting en de briljante acteurs zijn een bezoekje waard.



Rock of Ages.
Als laatste wil ik hier ook echt heel graag naartoe. Als je van musicals houd zit je hier goed! Zo’n heerlijk foute film, met zingende en dansende Tom Cruise, compleet met make-up, en al! Gebaseerd op de Broadway musical, gaat deze film over een plattelandsmeisje en een stadsjongen die beide opzoek zijn om hun Hollywood-droom uit te laten komen, en samen moeten werken om dit te kunnen behalen. Vol heerlijke Rock ’n Roll-liedjes van onder andere Journey, Bon Jovi en Night Ranger, is deze meezing-film toch wel een must. Al ga je er alleen al heen om lekker mee te bleren. Sleep je vriendinnen/ je moeder of je tante mee, want hij komt vandaag uit in de bioscoop!





Kijken jullie uit naar andere binnenkort verwachte films? Zo ja: welke? En als je al naar een van deze 4 geweest bent,
wat vond je er van?
Always
Lots of Love,
Xxx
Annemarieke

woensdag 20 juni 2012

Backstage bij DN: Sharon

In Backstage bij DN krijgen jullie iedere week bij iemand anders een kijkje achter de schermen. Wat houdt ons zoal bezig in het dagelijks leven? Ik heb de eer om het aller eerste artikel in deze serie te schrijven. Dit doe ik in samenwerking met mijn beste vrienden: mijn Samsung galaxy Y en de app Instagram. Vandaar dat alle foto's niet van geweldige kwaliteit zijn, maar dat maakt het stiekem wel iets leuker ;-)


Allereerst verdient mijn nieuwe harembroek een plekje in dit artikel. Ik heb 'm over gekocht van een meisje op Girlscene. Ik was meteen verliefd toen ik 'm zag, en ik móest en zou die broek in mijn handen krijgen. Gelukkig was het ook nog eens mijn maat, en nu mag ik er trots in rondlopen!


Mijn absolute verslaving: Arizona icetea. Deze heerlijke ongezoete ijsthee in de ontzettend leuke verpakking is echt iets wat ik nodig heb de komende toetsweek; wedden dat dit ervoor zorgt dat ik voldoendes haal? ;-)


Er is geen twijfel over mogelijk dat dit mijn meest charmante dansfoto óóit is. Ik sta er om bekend dat ik me nogal inleef als ik mijn nerdkleding aan mag en onze wedstrijd dans mag dansen, en ik geloof dat deze foto dat wel laat zien, haha!


Ik was zo blij toen ik een paar dagen geleden deze mooie Versace kaart in de brievenbus vond! Ik ben nog steeds actief aan het Postcrossen (binnenkort daar nog een artikel over!), en dit meisje had deze kaart speciaal voor mij gekocht omdat ik later voor fashion magazines wil werken. Leuk feitje: ik heb al een paar keer een kaart gekregen waar op stond dat ze Dailynoted een toffe site vonden, al snapten ze er niets van. Toch leuk om te lezen!


Mijn nieuwste schoenen aanwinst: de hakken van de H&M fashion against aids collectie. Ik wilde ze al een hele tijd, maar vond ze eigenlijk te hoog om op te lopen (13 cm). Toen ze afgelopen donderdag voor 10 euro in de schappen lagen, kon ik het niet laten. En met succes: ik kan er nog op lopen ook!


Absoluut het leukste nieuws van de week: IK GA MEEDOEN MET HET NEDERLANDS KAMPIOENSCHAP SHOWDANCE! Onwijs tof natuurlijk, hier strijden we al twee jaar voor met ons team, dus het is onwijs leuk om te weten dat we bij de beste negen showdance teams van Nederland horen. 14 oktober is het zo ver: tegen die tijd laat ik het jullie nog wel weten!


Als laatste wil ik jullie nog even een wijze les meegeven: als je bij de free record shop bent, áltijd de cd van Only Seven Left vooraan zetten! ;-)

Geloof in jezelf,
Sharon.

Vinden jullie deze artikelen leuk om nog een keer te doen? Laat het ons weten!