Rosalie heeft last van blogger’s block

Ik zal het maar niet ontkennen. Ik zal met de deur in huis vallen. Ik zal er geen doekjes om winden.

Ik heb blogger’s block.

Bloggiedewattie? Blogger’s block. Net zo iets als writer’s block, maar dan voor bloggers. Als je nog nooit van die term gehoord had: geen zorgen, ik heb het net bedacht.

Het voelt alsof ik in een soort sleur zit. Zodra ik dat knipperende zwarte balkje bovenaan een leeg A4’tje zie, bekruipt het gevoel me. Ken je dat gevoel wanneer iemand vla over je heen giet – waarschijnlijk niet, maar je zou het eens moeten testen – zo voelt het, maar dan omgekeerd. Een soort kippenvel dat zich over je hele lichaam voortbeweegt als een enorm vertraagde tsunami, een monster met vijf paar rode ogen dat over je schouder heen kijkt en ervoor zorgt dat je niet één letter op papier krijgt.

 Ik weet niet waar het vandaan komt, maar ik heb het gevoel dat ik m’n bloggerness kwijt ben. Mijn woordspelingen en taalgebruik waar ik zo trots op was is pleite, finite, gone with the wind. Ik word er gek van. Het is alsof je een wiskundeproefwerk wilt maken, je hebt jarenlang een ruime voldoende gestaan, maar ineens ben je alles kwijt en heb je verdorie geen idee meer hoe het nou ook alweer moest. Je begint maar opnieuw en opnieuw en past steeds een klein beetje aan, maar het wil gewoon niet. Iedere kleine afleiding vormt een complete storing (9 op de schaal van Richter): iTunes die een ‘bliep’ geeft omdat het nieuwe album van de Black Keys geïmporteerd is, mijn moeder die een vraag stelt over de umlaut…

Om het allemaal nog irritanter te maken, lijkt het alsof de helft van m’n Nederlandse vocabulaire op de trein naar Tokyo gestapt is en mij heeft achtergelaten met een mengelmoes van Engels, Frans, Latijn en een pietsie Nederlands in m’n hoofd, wat niet alleen resulteert in een overmatig gebruik van Google Translate (echt waar, ik had het nodig om Engels > Nederlands te vertalen, loser die ik er ben), maar ook in een – eh – ietwat creatieve grammatica, waarbij ik soms de Franse, Nederlandse en Engelse maar tegelijk op één woord toepas. Ik weet wat ik wil zeggen, het zit perfect in m'n hoofd, maar net zoals het zo vaak gebeurt bij tekenaars, komt het er gewoon niet op de juiste manier uit. 

Toch krijg ik, terwijl ik dit klagende artikel schrijf, ergens weer dat gevoel terug in m’n vingers. Het hallelujah, ik ben trots op dit artikel!-gevoel. Ergens.

De beste genezing voor writer’s block is stoppen met schrijven (soms een half jaar lang!), naar buiten gaan, een hobby zoeken … Maar dat alles wil ik niet. Ik heb al een hobby, en dat is Dailynoted. Daarnaast kan ik jullie toch niet laten zitten. Wat denken ze wel.

Nee, de beste kuur tegen blogger’s block is iets anders. Wat het precies moge zijn, daar moet ik nog even over nadenken, maar aangezien ik degene ben die het hele fenomeen bedacht heeft, is het wel zo fair als ze mij de genezing ook laten verzinnen toch?

Hebben jullie ook wel eens last gehad van blogger’s block? En hebben jullie nog tips om de ziekte zonder te veel kleerscheuren door te komen?

Hakuna matata!

Foto's gejat van Weheartit en Deviantart. 

Anne ging naar Bodyworlds in Amsterdam.

* Waarschuwing: Dit artikel kan schokkende beelden bevatten * 

Body Worlds & the story of hearts, misschien heb je er al iets over gehoord. Het is een expositie in de EXPO Zuidas.  Een expositie van de duitste anatoom Gunther von Hagens. 

Een 'gewone tentoonstelling' is Body Worlds overigens niet te noemen. Het is een expositie van meer dan tweehonderd authentieke menselijke preparaten, waaronder plastinaten van het volledige lichaam, organen en transparante lichaamsdoorsneden. Dit alles met de nadruk op cardiologie en het hart.

De lichamen en organen die tentoogesteld zijn zijn gepastineerd. Dit is een methode die in 1997 door Gunther von Hagens werd uitgevonden. Plastinatie is een methode waarbij weefselvocht met behulp van een speciaal vacuüm proces vervangen wordt door reactiekunststoffen zoals bijvoorbeeld siliconenrubber. Hierdoor ontbindt het verdroogt het lichaam/orgaan niet meer. 

Ik ben hier op 20 Maart heen geweest met een aantal andere studenten van mijn opleiding (Verpleegkunde) en mijn geneeskunde docente. Een ontzettend indrukwekkend geheel is het zeker te noemen! Er is zo veel te zien en het is niet te bedenken dat het echte mensen geweest zijn, ik moest mezelf er echt aan herinneren. Er waren verschillende volledige lichamen te zien in bepaalde (sportende) houdingen en zelfs een man te paard (ook dit paard was ooit een 'echt' paard). Daarnaast waren er vitrines vol onderdelen zoals aangetaste/versleten botten (waar ik jullie de medische termen voor zal besparen), harten, (rokers)longen, bedenk het maar. Ze hadden zelfs een aparte ruimte waar je verschillende foetussen kon zien. Na +/- 8 weken kun je het babytje al herkennen, heel indrukwekkend!

Persoonlijk vond ik het heel bijzonder om allemaal te zien en is het zeker een aanrader. Overigens is het wel iets wat je moet liggen en wanneer je slecht tegen bloed/organen etc. kunt en alleen maar denkt 'wat zielig voor deze mensen' is het misschien niet helemaal je ding.

(De lichamen zijn trouwens allemaal afgestaan aan de wetenschap, deze mensen hebben hier voor gekozen)

Waar: SOM Gebouw, Gustav Mahlerlaan 24, 1082 MC Amsterdam
Kosten: t/m 18 €12,00 - Volwaasenen €14,00 (Er zijn overigens vrij veel kortingen te krijgen met onderandere studenten kaarten, CJP en groepen)
Wanneer: 12 Januari - 22 April

Openingstijden: Zaterdag, Zondag, Maandag, Dinsdag Woensdag: 9am-7pm (Geen toegang na 6pm) Donderdag en  Vrijdag: 9am - 9pm (Geen toegang meer na 8pm)

Zou je hier heen willen?

Stay Beautiful,

x Anne

- For Narnia!

Annemarieke houdt van Creative inspiratie plaatjes!

Hallo allemaal!
Aangezien ik mede eigenaar van een blog ben, begrijpen jullie natuurlijk wel dat ik regelmatig op het internet snuffel. Een van mijn favoriete bezigheden is inspiratie opdoen door creatieve plaatjes. Nu heb ik er in de laatste paar maanden een heleboel verzameld, en heb hier de leukste van uitgekozen om die met jullie te delen. Geniet!

Na deze mega-lading van foto's en plaatjes heb ik hopelijk jullie rechter hersenhelft geactiveerd, en staan jullie nu allemaal te springen om aan de slag te gaan. DIY!

P.S.  Ik moet toch ook even een heel leuk nieuwtje met jullie allemaal delen: Jullie Donderdag-Blogster, is zojuist geaccepteerd bij "University of the Arts, Central Saint Martins, in London!!!"

Always
Lots of Love,

xxx

Annemarieke