Irene - examens (column)

Stapels boeken, oefenexamens, stress en uiteraard: koffie. Véél koffie. Ik bevind me momenteel in de 2 onsociaalste weken van waarschijnlijk mijn hele leven. Ik heb het over het vervloekte ‘e’ woord: Examens.

Ik hoor het mijn buurvrouw nog steeds zeggen: “Had ik vroeger maar beter mijn best gedaan voor school”. Hierdoor had ik mezelf in groep 8 voorgenomen, om op de middelbare school goed te leren. Elke dag als ik thuis zou komen na school, zou ik meteen mijn huiswerk gaan maken. Dan zou ik niet achter raken op de stof en zou ik het examen met twee vingers in mijn neus halen. Ja, dat zou ik gaan doen.

Al snel volgde de eerste schooldag. Hartstikke spannend natuurlijk, op zo’n grote, onbekende school met allemaal onbekende mensen. De eerste paar maanden in de 1e klas hield ik mij aan mijn belofte. Toen ik mijn eerste rapport kreeg, was ik hartstikke trots. Allemaal mooie cijfers op mijn rapport, maar dat had ik ook wel verdiend!

Na een paar maanden ging ik, als ik uit school kwam, computeren en tv kijken totdat het eten klaar stond op de keukentafel. Als ik ’s avonds op de klok keek en een kijkje nam in mijn agenda, zag ik dat ik nog heel veel moest doen. Ach, dat zou me toch allemaal nooit meer lukken voor morgen. Waarom zou ik er dan überhaupt moeite voor doen, als ik het toch niet afkrijg?

Ik kwam er al snel achter, dat als ik niet had geleerd voor een toets, ik alsnog een voldoende haalde. De talen vond ik heel erg makkelijk; ik leerde de talen onbewust door veel films te kijken en muziek te luisteren. Ook het vak Nederlands was één van mijn sterke punten. Waarom zou ik leren als ik zonder te leren een dikke voldoende haal? Met dit motto ging ik de afgelopen 3 jaar door het leven. Ik ging vaak winkelen of films kijken, terwijl mijn klasgenoten druk aan het leren waren voor een Engels tentamen. En een paar minuten voordat ik de toets kreeg, keek ik snel twee keer de stof over. Dat was genoeg om een dikke voldoende te halen.

En toen, toen kwam ik in de examenklas. Al snel merkte ik dat er ons dit schooljaar heel veel te doen stond: oefenexamens maken, werkstukken op tijd inleveren, de laatste praktische opdrachten maken, het sectorwerkstuk in elkaar zetten en presenteren, en véél toetsen. Lees: héél veel toetsen. Het kwam vaak voor dat we twee toetsen hadden op één dag. Omdat ik nooit had geleerd, dacht ik dat dat dit jaar ook niet hoefde. En al het stof wat ik wél had gemist, ach, dat leerde ik wel in die twee weken dat ik vrij kreeg voor school om voor de examens te leren.

29 april, 2011. De bekende laatste school dag. De hele school werd omgebouwd, we namen de onderbouw leerlingen in de maling en er werd uiteraard veel gefeest. Een paar dagen later volgde het eindgala. Ook dit was supergeslaagd, we moesten natuurlijk onze schooljaren goed afsluiten.

En toen, toen kregen we 14 dagen vrij van school om te leren voor de examens. Zeven vakken leren in veertien dagen. Hoe moest ik nu opeens leren, terwijl ik het al drie jaar niet had gedaan? Veel klasgenoten maakten een planning. Super verstandig natuurlijk, maar de eigenwijze ik had dat niet nodig. Nee, ik zou wel elke dag vroeg uit bed om te leren, zodat ik het diploma over een maand wel in mijn zak kon steken. Al snel waren de twee leer weken voorbij, met als resultaat dat ik niet eens de helft had geleerd van wat ik wilde leren. Maar iedereen om mij heen had vertrouwen in mij, dus het zou vast wel goed komen.

Afgelopen woensdag had ik mijn eerste examen: Nederlands. Met klamme handen, vier pennen, een woordenboek van 98 kilo en een lunchpakketje stapte ik de examenzaal in. De teamleider gaf instructies en klokslag 13:30 mochten we beginnen met het examen. Na 2 uur zenuwachtig in de gymzaal te hebben gezeten, was ik verlost van mijn eerste examen. Al snel stroomden de klachten binnen bij LAKS. De volgende dag had ik het Duits examen en gisteren had ik het economie examen. Meteen kroop ik achter de computer om de antwoorden te checken. Nederlands een dikke voldoende, maar de cijfers van Duits en economie zijn waarschijnlijk om te huilen.

Dus lezers en lezeressen, hoe volwassen of afgezaagd het ook klinkt: leer altijd voor je toetsen en examens. Natuurlijk kan er altijd een onvoldoende bij inschieten, maar de examens zijn echt pittig en het telt super zwaar mee voor je diploma. En natuurlijk bestaat het spreekwoord 'van uitstel komt afstel' er niet voor niets ;-)

Nu ik zie hoe dramatisch mijn leerhouding is, ga ik meteen aan de slag voor de nachtmerries van maandag: geschiedenis en wiskunde. Op de hoop dat ik deze cijfers wél met trots kan vertellen.

“Be who you want to be, not what others want to see”

Liefs,
Irene

P.S.
Je kunt nog steeds jouw vraag/vragen voor Irene's helpdesk© insturen tot en met 25 mei a.s.! Ik heb al heel veel leuke vragen ontvangen!

Fotos: http://www.weheartit.com/