Gegroet, trouwe lezers!
Vroeger was alles beter. We hadden The Rolling Stones, The Beatles en Nirvana. Legendes als Michael Jackson, de King of Pop, waren nog in leven en druk bezig met de ene na de andere hit te scoren... En nu? Onze top 40 wordt gedomineerd door Justin Bieber, Ke$ha en Jessie J.
Ja, het is vrij normaal dat je je afvraagt: ‘waar is het mis gegaan?’.
Voor al die mensen die het niet weten, maar ook voor de mensen die zich afvragen waarom iedereen zo zeurt over de pop van nu, heb ik wat research gedaan (lees: filmpjes van Matthew Bellamy gekeken). Have fun reading :D
Het zou wel handig zijn als iedereen eerst even te horen kreeg wat pop is. Vroeger was bijna alles populair, dus was bijna alles pop. Er waren wel genres als jazz, rock en indie, maar het was nog niet zo breed. Iedereen luisterde pop, simpelweg omdat er niets anders was.
Nu is pop wat je ziet als je MTV aanzet, een paar maanden wacht en dan goed luistert, denk aan Miley Cyrus, Britney Spears of Lady Gaga. Grofweg gezegd ligt het verschil tussen ‘de pop van vroeger’ en ‘de pop van nu’ zo rond het jaar 2000. Dit is niet de officiële definitie van pop, maar pop is een ontzettend abstract begrip. Voor de rest van dit artikel mag je van deze definitie uitgaan.
Nu wordt muziek gebruikt om het grote geld te verdienen. Het doel is simpel: scoor een hit. Voor een typische top40 hit heb je maar een aantal dingen nodig. Een catchy beat en een computer. Flans nog even een tekst in elkaar en klaar zijn we. Waarom zou je moeilijk doen als het makkelijk kan?
Daar zit natuurlijk iets in. Want als de luisteraar het fijn vindt, houden zo! Helaas is er ook een gedeelte van de wereldbevolking dat denkt ‘hé, weg met die autotune! Als je geen talent hebt, ga dan alstublieft ook niet de muziekbranche in.’
Het slimme van al die platenmaatschappijen is dat ze alle pop herkenbaar maken. Het is lekker vrolijk en, zoals gezegd, simpel. Je hoeft er niet bij na te denken en na twee keer luisteren zing je het uit volle borst mee. Vervolgens blijft het liedje twee weken in je hoofd hangen, hoor je het iedere dag op de radio en je bent verkocht. Hoe vaker iets gedraaid wordt, hoe meer mensen het leuk gaan vinden. Daar komt de Bieber Fever ook vandaan. Het verspreidt zich als een soort epidemie onder de bevolking, die vervolgens weer anderen aansteken.
Niet dat daar iets mis mee is; het is hartstikke handig van meneer Bieber! Al die mensen vallen voor zijn looks en het geld stroomt binnen. Of dat zou het in ieder geval moeten doen.
Nou, daar is een oplossing voor. Het heet illegaal downloaden. Een misdaad die hartstikke veel tieners begaan. Fijn voor hun portemonnee, minder leuk voor de platenmaatschappij. Zij krijgen niet genoeg geld binnen, en kunnen dus ook niet genoeg geld uitgeven om de puntjes op de I te zetten, wat er weer toe leidt dat de ervaren luisteraar de muziek afzweert. Voel je hem? Het is een grote neerwaartse spiraal. Bieber&Co. zijn hartstikke vervangbaar.
Zolang de platenmaatschappij geld ziet, zit je als artiest goed. Maar zodra je uit begint te raken… Je gooit er wat nieuwe hits bij, en doet je best alles eruit te halen wat erin zit. Toch zal je het op een gegeven moment moeten erkennen: je bent uit en je zult plaats moeten maken voor het volgende sterretje dat precies hetzelfde pad als jij zal volgen.
Als je een kijkje neemt in de top40 zie je dat, ondanks alles, Muse en de Foo Fighters soms een mooi plekje weten te veroveren. Je mag discussiëren over de vraag of je hun muziek leuk vindt of niet, maar één ding staat vast: het is goede muziek. Het is puur, en over een aantal jaren wordt het nog steeds geluisterd. Zo gaat het met dit soort artiesten. En face the truth: denk je dat vroeger de hitlijsten alleen bestonden uit The Rolling Stones en Michael Jackson? Kom op zeg, al die slechte artiesten zijn allang vergeten!
Dit fenomeen noemen we ‘selectief geheugen’ en werkt heel simpel: we onthouden alleen de allerslechtste en allerbeste muziek. De middenmoot schrapt ons geheugen voor het gemak, die sprongen er op geen enkele manier uit. Maar nu zijn die slechte artiesten uit en heeft iedereen het licht gezien, dus waarom zou je die slechte muziek blijven draaien?
Alle nieuwe muziek van nu wordt wel gewoon gedraaid: slecht, middenmoot en goed. Als je dan alleen maar goede muziek uit de 70’s en 80’s hoort, is het logisch dat je daaruit concludeert dat de muziek vroeger toch stukken beter was. Je hoort alleen het beste van het beste.
En ach, als de Jessie J aanhangers graag willen luisteren naar iemand die over toonladders jumpt met de air van een wegpiraat, dan laat ik ze dat vooral doen. Als ze me begrepen, luisterden ze wel andere muziek.
Let there be cake for all our mistakes!
Rosalie.
Grote Lijst der Bronnen en Credits:
*De credits voor deze opmerking liggen bij Glee ;)
Foto’s: weheartit.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Just leave your lovely comment!