Rosalie, your Norwegian substitute teacher, vol. I

In which we learn about the wonderful culture of our northern neighbors

Hei lojale lesere!

Nee, je bent niet verdwaald in het Narnia der Internetheden en bij een of andere Noorse Daily Noted uitgekomen. Ik schrijf dit artikel samen met mijn Noorse uitwisselingsstudente, over *trommelgeroffel, surprise surprise* Noorwegen!  

Laten we er geen doekjes om winden, broodje eland en kopje sjokolademelk in de aanslag? Oké, let’s go!

Zeventien dagen keihard feesten na je ‘high school’. Klinkt goed, huh? In de meeste gebieden in Noorwegen vindt de russ, oftewel zeventien dagen keihard feesten, plaats van een tot en met zeventien mei. Je hebt één broek, meestal rood, die je de volle zeventien dagen draagt en niet mag wassen. Aangezien je allemaal vieze challanges moet volbrengen (denk aan: slapen in een boom of weiland, kamperen in de tuin van je leraar) is die broek na een halve dag al niet zo rood meer en valt het de leiders dus ook direct op als je hem stiekem wel gewassen hebt. Consequenties? De broekspijpen worden tot aan je knie afgeknipt. En geloof me, in het koude Noorwegen zit je daar niet op te wachten.

De voorbereidingen voor de russ worden het hele jaar door getroffen. Zo moet er een auto, busje of volledige bus gepimpt worden met van alles, afhankelijk van het geld dat je eraan wilt uitgeven. Sommige mensen versieren een complete bus (en dan praat ik niet over zo’n klein bestelbusje, we hebben het hierover zo’n groot tourgeval) met speakers, boxen, bars…

Deelnemers dragen een speciaal mutsje met een lang koord eraan. Daar kun je je trofeeën aan hangen. Als je de volle zeventien dagen niet drinkt, krijg je er een bierkurk aan. Er zijn ook minder brave challenges te volbrengen, en voor iedere geslaagde challenge krijg je een prachtig aanhangsel aan je muts.

Er zijn ook andere versies van russ, bijvoorbeeld een soort kindervariant. Daar wordt een andere kleur gedragen, namelijk roze. De kleur is afhankelijk van je opleiding, en dus het soort russ. De russ na high school blijft het populairst.

Iets spannends proberen, iets wat de EU verboden heeft, iets wat in de weide omgeving alleen legaal is in Noorwegen en Zweden? Try snus. Je kunt het vergelijken met pruimtabak. Het zijn een soort theezakjes, die je onder je bovenlip schuift. Daar laat je ze een tijdje lekker trekken, je neemt de nicotine in je op et voilà, je hebt er weer een bizarre ervaring bij. Na een paar uur staat de hoeveelheid nicotine die je binnen hebt gekregen gelijk aan het nicotinegehalte van meerdere pakjes sigaretten. Niet slecht voor je longen, wel slecht voor je tandvlees, dat langzaam wegbrandt. Daarnaast is het erg verslavend: oppassen dus!

 Ikzelf heb het nooit geprobeerd, maar mijn Noor wel. Daar is het normaal, er zijn meer snussers dan rokers. 

Snus is lang niet legaal voor iedereen. Ben je veertien en denk je nu ‘jippie, dat ga ik morgen eens proberen!’ dan zal ik je ruw uit je droom moeten wekken: slecht plan.

Daarnaast herhalen wij, mijn Noor en ik, onze waarschuwing nog eens: het zou erg verslavend zijn! Mocht je het dus graag willen proberen, hou het dan netjes en laat het bij één keer.

Soms heb je van die dingen die door niemand begrepen worden, behalve de mensen die eraan meedoen. Bijvoorbeeld de Twilight-hype. Een buitenstaander trekt verbaasd z’n wenkbrauw op, terwijl een echte Twihard mannetjes die veel weg hebben van een discobol doodnormaal vinden.

Zo ook de bunad, een soort kledendracht. Meiden krijgen hun bunad op hun vijftiende, en het is nogal een big happening. Wij zien hele fortuinen die worden uitgegeven aan een soort oubollige Sneeuwwitje-jurk, maar voor Noren staat het gelijk aan het krijgen van je diploma, trouwen, het dopen van je kind… Tja. 

De kleuren en dergelijke van je bunad, hangen af van het gebied waar je vandaan komt. De bunad wordt vooral gedragen op 17 mei (hé, de datum komt ons bekend voor, huh?), een internationale feestdag waarop onze Noorse vrienden vieren dat ze afhankelijk zijn van Zweden en hun eigen grondwet hebben gekregen.

 Verder mag men in Noorwegen vrij op elanden jagen, iets wat sommige mensen dan ook vol overgave doen, drinken de meiden vooral pure wodka en eten ze met Kerstmis pepernoten. ‘Goeie morgen’ is een hel om uit te spreken voor de gemiddelde Noor en wij Nederlanders kunnen op onze beurt geen Noors. Hebben ze geweldige rockbands, zoals Kaizers Orchestra, wonen ze in houten huisjes, en kunnen ze nog prima fietsen. In de winters wordt het soms min dertig, dagen eindigen om drie uur en de jas worden gewoon in school nog gedragen, om niet te eindigen als bevroren kippetjes. 

Let there be cake for all our mistakes!

Ha det, Rosalie&haar Noor :D