Gisteren ben ik naar Amsterdam geweest. Eigenlijk helemaal niet bijzonder, maar ik heb deze dag heel geleerd van de Nederlandse geschiedenis! Elk jaar organiseert mijn school namelijk een dagje naar Amsterdam met alle leerlingen die geschiedenis in zijn/haar vakkenpakket heeft. We waren met ongeveer 60 leerlingen en 4 docenten. Normaal gesproken gaan ze altijd met de trein, maar aangezien we met een grotere groep waren dan voorgaande jaren had onze school een bus geregeld.
Om 8 uur vertrok de bus vanaf school. Ik zat naast Pauline, een goede vriendin van mij waar ik het wel eens eerder over heb gehad. Na een tussenstop kwamen we om 10 uur–eindelijk- aan in Amsterdam. We gingen eerst naar het Anne Frank huis en we splitsten ons op in twee groepen. Eerst kregen we een introductie verhaal in een zaaltje over wat de omstandigheden waren in die tijd. Ik was al een keer eerder in het Anne Frank huis geweest, maar toen had ik niet een introductieverhaal gehoord dus het was best wel interessant. Na zo’n 20 minuten mochten we door het museum lopen. Elk jaar krijg je met geschiedenis wel weer stof over de tweede wereldoorlog, maar dit is toch wel heel erg indrukwekkend. Je ziet, ruikt en voelt echt de sfeer nog van die tijd.
Na een uur in het Anne Frank huis gingen we lopend naar het Rijksmuseum. Ik vond de schilderijen heel erg interessant, maar wel een beetje eentonig aangezien er heel veel portretten hingen van mensen die je niet kent. Eigenlijk heb ik alleen bij de Nachtwacht goed naar het schilderij gekeken, omdat de Nachtwacht heel erg beroemd is. Na zo’n anderhalf uur in het Rijksmuseum rond gelopen te hebben, liepen we naar het Max Euweplein. Daar spraken we af dat we ’s avonds om half zes ons daar weer gingen verzamelen, aangezien op het Max Euweplein de Wagamama zit waar we ’s avonds gingen eten.
Toen kregen we twee uur vrije tijd. Pauline en ik gingen eerst naar de McDonald’s omdat we heel erg honger hadden. Eenmaal aangekomen bleek dat de halve groep in de McDonald’s’ was, haha. Ze zeiden tegen ons dat Lange Frans om de hoek zat te eten. Toen we ons eten hadden besteld, een honing mosterd wrap en een McFlurry, gingen we om de hoek een tafeltje zoeken. We pakten het eerste tafeltje en zaten inderdaad, naast Lange Frans en zijn zoontje. Ze gingen al vrij snel weg, maar het was toch wel grappig om hem eventjes in het echt te zien. We wilden eigenlijk nog met hem op de foto, maar omdat hij zat te eten vonden we het ook wel een beetje onbeschoft.
Nadat we ons eten op hadden, gingen we winkelen. We zijn onder andere geweest in de Bershka, de H&M –die zag je niet aankomen, de SIX, de Body Shop en Shick. We waren superblij, want er waren allerlei kortingen van 30, 50 én 70%. Jammer genoeg viel de kleding wat tegen. Pauline had een navelpiercing en sieraden gekocht, en ik roze oorbellen. Aangezien het al vrij snel half zes was, hadden we niet veel tijd om nog naar andere winkels te gaan en gingen we terug naar het Max Euweplein. Onderweg kwamen we nog een bekende Nederlander tegen, namelijk Manuel Broekman, onder andere bekend van de serie ‘Feuten’ op BNN en de film ‘Lover of Loser’.
Toen we aankwamen bij de Wagamama -zelfs nog vóór half zes, wat voor ons heel bijzonder is- konden we meteen bij onze gereserveerde tafel aanschuiven. Aangezien onze school een deal had gemaakt met het restaurant, konden we maar uit een beperkt aantal gerechten kiezen. Ik bestelde Cha Han. Cha Han is geroerbakte rijst uit de wok met ei, kip, garnalen, peultjes, maïs, champignons en lente-uitjes. Echt totaal iets wat ik anders nooit zou kiezen, want ik hou helemaal niet van garnalen en champignons! We hadden stokjes waarmee we moesten eten, maar gelukkig kregen we later ook nog bestek. Als dessert bestelde ik chocolate cake. Het eten viel me eerlijk gezegd wat tegen, ik had al op de site wat rondgekeken en ik had blijkbaar toch iets te hoge verwachtingen. Rond zeven uur gingen we weer met de bus terug naar huis en uiteindelijk kon ik om negen uur mijn uitgeputte voetjes verlossen van mijn schoenen en genieten van The Voice onder het genot van een warm kopje thee.
Na een uur in het Anne Frank huis gingen we lopend naar het Rijksmuseum. Ik vond de schilderijen heel erg interessant, maar wel een beetje eentonig aangezien er heel veel portretten hingen van mensen die je niet kent. Eigenlijk heb ik alleen bij de Nachtwacht goed naar het schilderij gekeken, omdat de Nachtwacht heel erg beroemd is. Na zo’n anderhalf uur in het Rijksmuseum rond gelopen te hebben, liepen we naar het Max Euweplein. Daar spraken we af dat we ’s avonds om half zes ons daar weer gingen verzamelen, aangezien op het Max Euweplein de Wagamama zit waar we ’s avonds gingen eten.
Toen kregen we twee uur vrije tijd. Pauline en ik gingen eerst naar de McDonald’s omdat we heel erg honger hadden. Eenmaal aangekomen bleek dat de halve groep in de McDonald’s’ was, haha. Ze zeiden tegen ons dat Lange Frans om de hoek zat te eten. Toen we ons eten hadden besteld, een honing mosterd wrap en een McFlurry, gingen we om de hoek een tafeltje zoeken. We pakten het eerste tafeltje en zaten inderdaad, naast Lange Frans en zijn zoontje. Ze gingen al vrij snel weg, maar het was toch wel grappig om hem eventjes in het echt te zien. We wilden eigenlijk nog met hem op de foto, maar omdat hij zat te eten vonden we het ook wel een beetje onbeschoft.
Nadat we ons eten op hadden, gingen we winkelen. We zijn onder andere geweest in de Bershka, de H&M –die zag je niet aankomen, de SIX, de Body Shop en Shick. We waren superblij, want er waren allerlei kortingen van 30, 50 én 70%. Jammer genoeg viel de kleding wat tegen. Pauline had een navelpiercing en sieraden gekocht, en ik roze oorbellen. Aangezien het al vrij snel half zes was, hadden we niet veel tijd om nog naar andere winkels te gaan en gingen we terug naar het Max Euweplein. Onderweg kwamen we nog een bekende Nederlander tegen, namelijk Manuel Broekman, onder andere bekend van de serie ‘Feuten’ op BNN en de film ‘Lover of Loser’.
Toen we aankwamen bij de Wagamama -zelfs nog vóór half zes, wat voor ons heel bijzonder is- konden we meteen bij onze gereserveerde tafel aanschuiven. Aangezien onze school een deal had gemaakt met het restaurant, konden we maar uit een beperkt aantal gerechten kiezen. Ik bestelde Cha Han. Cha Han is geroerbakte rijst uit de wok met ei, kip, garnalen, peultjes, maïs, champignons en lente-uitjes. Echt totaal iets wat ik anders nooit zou kiezen, want ik hou helemaal niet van garnalen en champignons! We hadden stokjes waarmee we moesten eten, maar gelukkig kregen we later ook nog bestek. Als dessert bestelde ik chocolate cake. Het eten viel me eerlijk gezegd wat tegen, ik had al op de site wat rondgekeken en ik had blijkbaar toch iets te hoge verwachtingen. Rond zeven uur gingen we weer met de bus terug naar huis en uiteindelijk kon ik om negen uur mijn uitgeputte voetjes verlossen van mijn schoenen en genieten van The Voice onder het genot van een warm kopje thee.“Be who you want to be, not what others want to see”
Liefs,
Irene.
Irene.
Leuk stukje!
BeantwoordenVerwijderenHet Anne Frank huis is inderdaad onwijs interresant. Ik was daar geweest met een excursie van groep 8, en zelfs toén hielden wij allemaal onze kop en gingen wij aandachtig luisteren naar de half uur durende intro.
(en daarna gingen we de duifjes voeren op het plein:P)
Super dat je Lange Frans zag, zeg. En wel aardig van julie dat hij in alle rust en kalmte zijn hamburger naar binnen mocht werken. ;)!