Sam ging naar een concert van de Black Keys!

Tighten Up, Lonely Boy, Gold On The Ceiling... Misschien ken je ze, misschien niet, maar de Black Keys zijn ge-wel-dig! Afgelopen woensdag had ik het geluk bij een concert van ze te mogen zijn, in een uitverkocht Klokgebouw te Eindhoven en eerlijk waar, het was één van de beste live acts die ik tot nu toe gezien heb. Ondanks het feit dat ze slechts met zijn tweetjes zijn bliezen ze het hele publiek omver met Patrick Carney's keiharde beats, Dan Auerbach's briljante gitaarriffs en hun rauwe sound. Ik kon me geen beter begin van mijn partyweekend (mijn tentamens zijn eindelijk voorbij, whooptidoo!) wensen.

Een korte introductie is misschien wel op zijn plaats. Zoals gezegd is de Black Keys een duo, bestaande uit Dan Auerbach (zang en gitaar) en Patrick Carney. De twee vonden elkaar als high school drop-outs in Akron, Ohio, waar ze in 2002 hun eerste album opnamen in de kelder van Carney. In tien jaar tijd hebben ze zeven (!!!) albums uitgebracht: The Big Come Up, Thickfreakness, Rubber Factory, Magic Potion, Attack & Release, Brothers en El Camino. Met Brothers braken ze in 2010 dan eindelijk door en sindsdien geniet niet alleen de culturele onderwereld maar de HELE wereld van hun geweldige bluesrock. Ze dan ook best een beetje populair geworden (lees: El Camino is door muziekbijbel Rolling Stone uitgeroepen tot één van de beste albums van 2011 en hun concert in Madison Square Garden was binnen vijftien minuten uitverkocht). Kortom, de Black Keys  zijn origineel, getalenteerd en gewoon übertof en het concert in Eindhoven maakte al mijn verwachtingen waar.

Na ons door een al bijna volgepakt Klokgebouw te hebben geworsteld kwamen mijn broertje en ik uiteindelijk achter een gigantische paal terecht. Gelukkig waren onze medeconcertgangers zo vriendelijk om met zijn allen wat op te schuiven, waardoor we uiteindelijk toch nog ook konden genieten van Dan Auerbach's wilde baard. Maar goed, daar kwamen we niet voor dus terug naar de muziek. En wat was hun muziek episch! Auerbach heeft in het echt nog een mooiere en rauwere stem dan op de cd's en hij en Carney zijn geweldig goed op elkaar ingespeeld. Ze gaan helemaal op in de muziek, soms zelfs zo erg dat het lijkt alsof ze zijn vergeten dat ze niet in een ijskoud keldertje staan maar who cares? Als de Black Keys voor je neus staan te spelen doet de presentatie er nauwelijks meer toe (niet dat die nihil, nada, noppes was maar als er per se een kritiekpuntje genoemd moet worden...).Voor de meeste nummers haalden ze hun twee tour musicians erbij maar ook als ze met zijn tweeën spelen rocken ze! Hier een korte impressie van de avond:

Mijn lievelingsliedje, Little Black Submarines. Kippenvel. 

Wat vinden jullie van deze band?  Ik zou zeggen: download onmiddellijk al hun albums en geniet!

Let's keep the moon awake and do electric boogiloo.


Liefs,

Sam

Bronnen: weheartit en youtube